Zoekt en Gij zult vinden, gaat bij mij meestal niet op. Als ik echt ergens naar op zoek ben, kan ik het juist eerder niet dan wel vinden. Bij mij is het meer, Zoekt niet en Gij zult er tegenaan lopen. En zo ook op een doodnormale woensdagochtend. Ik was niet specifiek op zoek naar iets, maar vind het eens in de zoveel tijd leuk om onze lokale kringloopwinkel binnen te lopen. Nu hebben wij hier een heerlijk ongeordende kringloopwinkel, zo eentje waar je echt nog kan schat zoeken tussen de stapels servies, boeken, meubels en aardewerk. Maar dit keer hoefde ik niet te zoeken want prominent in het zicht, op een grote houten kast stond hij; een prachtig geglazuurde vaas in een nog mooiere kleurstelling. Het eerste wat er door me heen ging was; waarom staat hij daar nog en; hij zal wel heel duur zijn (anders stond hij daar niet meer).
Ik ben geen held in afdingen, wil het eigenlijk ook niet, zeker niet in een kringloopwinkel, en al helemaal niet in onze lokale kringloopwinkel, maar ik overwoog het serieus toen ik naar de balie liep om de prijs te vragen. Hoeveel zegt u? €15,-? Ik denk nog, ik versta het verkeerd, maar nee. De mevrouw van de kringloopwinkel babbelt vrolijk door over de vaas en ik hoor iets over een serienummer op de onderkant maar ik denk alleen maar; afrekenen en naar huis, voordat ze zich bedenkt. En zo kwam ik in het bezit van een joekel van een Scheurich Keramik vaas, voor bijna niks. Oja en 2 antieke zilveren kerstballen, want daar gaat mijn hart ook altijd een beetje sneller van kloppen. Ieder zijn zwaktes zeg ik altijd maar.
